Grudzień jest idealnym miesiącem na podsumowanie mijającego roku oraz zaplanowanie postanowień na następny. Jak wynika ze statystyk, zaledwie 8% z nas dotrzymuje swoich noworocznych zamierzeń, w tym aż 80% zarzuca ich realizację jeszcze przed końcem lutego. Jak je więc planować, żeby nie zabrakło nam motywacji?
Człowiek wykazuje tendencję do robienia podsumowań i planowania w wielu momentach swojego życia. Można rozważyć, czy postanowienia noworoczne stanowią dobrą praktykę, czy też są czynnikiem wyzwalającym trudne emocje. Planowanie, co osiągnę w nowym roku może być zarówno motywatorem, jak i elementem wyzwalającym presję, a co za tym idzie stres.
Prawda jest taka, że aby coś zmienić, nie ma potrzeby odwlekać tego do początku nowego roku. Każdy moment życia jest na to dobry. Nasza podświadomość lubi jednak mieć jasno wyznaczone granice, by w ten w sposób wspierać naszą wolę. Przejście do nowego roku ma więc wymiar symboliczny, oddziela kreską to, co stare i pozwala zacząć nowe. Przy czym to nowe ma być z założenia lepsze. Rolą tej szczególnej daty jest więc wsparcie naszej motywacji i dyscypliny – chodzi o utrzymanie ich na poziomie odpowiednim do dotrzymania danego sobie samemu słowa.
Postanowienia noworoczne – jak planować?
Formułując postanowienia noworoczne, pamiętajmy, jak ważne jest, abyśmy rzeczywiście ich pragnęli. Drugą istotną kwestię stanowi, by były one możliwe do osiągnięcia małymi krokami. Możemy chcieć zmotywować się, zakładając cel bardzo ambitny, ale ryzykujemy wtedy utratą sił na jego realizację. Pojawiające się trudności mogą stać się źródłem wielu i to trudnych emocji.
Kolejnym punktem powinno być rozważenie, czy to, co planujemy, robimy dla siebie, czy może motywatorem naszego zaangażowania jest to, by widzieli to inni.
Jak więc planować? Poniżej kilka pomocniczych aspektów:
- określając swój cel, zastanówmy się, czy to jest właśnie to, na czym najbardziej nam zależy;
- posłużmy się wizualizacją – oczami wyobraźni „zobaczmy” nasz cel w momencie, gdy już go osiągamy (np. szczuplejszą sylwetkę, awans w pracy);
- zawczasu przemyślmy, jakie kroki możemy przedsięwziąć, żeby się nie wypalić (zarówno emocjonalnie, jak i zawodowo);
- pomyślmy, kto mógłby nas wesprzeć w realizacji poczynionych planów – przyjaciel lub mentor;
- dobrze jest wypracować sobie rytuał planowania i robić to regularnie: raz w miesiącu, tygodniu czy nawet codziennie;
- systematycznie weryfikujmy nasze postępy;
- zastanówmy się nad naszą motywacją, np. czy realizowany cel jest istotny dla nas, czy też chcemy udowodnić coś innym;
- miejmy na uwadze swoje zdrowie psychiczne, tj. czy zobowiązanie, którego się podjęliśmy, nie jest dla nas zbyt obciążające;
- pilnujmy, aby zadanie, jakie przed sobą postawiliśmy, nie przerosło nas – warto podzielić je na mniejsze etapy/elementy;
- sprawdzoną praktyką jest zaczynanie od rzeczy trudnej, wtedy pozostałe, jakie mamy w perspektywie, zdają się wręcz przyjemnością;
- dołóżmy starań, aby nie wymagać od siebie za dużo;
- nie komplikujmy swojego życia, jeśli nie musimy.
Podsumowania
Jak zbadali psychologowie Janet Polivy i C. Peter Herman (2000), rozpoczęcie działania nie jest jednoznaczne z tym, że uda się osiągnąć dany cel. Bardzo często kończy się ono bowiem niezrealizowaniem przyjętych założeń. Co może wydać się ciekawe, osoby, które robią postanowienia noworoczne, przyznają, że próbę ich realizacji potrafią rozpoczynać nawet pięć razy. Amerykańscy naukowcy dowiedli, że ci z nas, którym nie udało się osiągnąć powziętych zamierzeń, nawet w 60% zamierzali podjąć próbę ich realizacji w roku kolejnym.
Koniec roku to dla wielu z nas dobry czas na podsumowania. Analizujemy, co udało nam się zrealizować, a na co zabrakło nam motywacji lub czasu. W tej czynności ważne jest, abyśmy docenili nasze nawet najmniejsze osiągnięcia i pozytywne zmiany. Warto też wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności. Nawet jeśli nie zrealizowaliśmy naszych postanowień noworocznych, nie oznacza to wcale, że jesteśmy do niczego lub że jesteśmy leniwi. Możliwe, że po prostu poświęciliśmy ten czas, aby osiągnąć coś innego. Jeśli nie docenimy choćby małych rzeczy, może to mieć dla nas konsekwencje natury psychicznej – skutkować smutkiem, niskim poczuciem własnej wartości czy np. obniżonym nastrojem.
Do osiągnięcia założonych celów nie wystarczy tylko motywacja. Niezbędna jest również systematyczność, samodyscyplina oraz rzetelność. Pamiętajmy też, że do realizacji naszych zamierzeń wcale nie potrzeba bodźca w postaci nowego roku. Jeżeli jednak konstruujemy postanowienia noworoczne, ważne, aby były one dokładnie określone i realne. Odpowiednie sprecyzowanie celu już na początku da nam jasny obraz tego, z jakiego rodzaju wyzwaniami przyjdzie się nam zmierzyć. Żeby móc racjonalnie podejść do jego realizacji, warto zadać sobie dodatkowe pytania. Udzielenie na nie szczerych odpowiedzi może być nam bardzo pomocne.
Oto przykłady takich pytań:
- Jak to zrobię?
- Kiedy zacznę?
- Czy mam na to czas?
- Jak długo potrwa przygotowanie tego przedsięwzięcia?
- Po co chcę to zrobić?
- Czy jest to dla mnie naprawdę ważne?
- Czy jest to cel, dla którego gotów jestem zrezygnować z innych rzeczy?
- Czy w moje działania będą zaangażowane inne osoby? Jeśli tak, to jakie?
- Jakie narzędzia będą mi potrzebne do zrealizowania tego zadania?
- Jakie nagrody (wzmocnienia pozytywne) będę stosować?
- Jakie kary (wzmocnienia negatywne) będę stosować?
- Czy to przedsięwzięcie wpłynie na moje dalsze funkcjonowanie (rodzinne, społeczne, finansowe)?
W tym miejscu warto podkreślić, że bez ważnego akcentu w postaci motywacji wewnętrznej może się zdarzyć, że zaczniemy odkładać nasze zamierzenia na później. W konsekwencji może to doprowadzić do sytuacji, kiedy naszym przyszłym dniem zmiany stanie się każdy następny dzień, poniedziałek czy pierwszy dzień miesiąca. Tym sposobem ów dzień może nigdy nie nastąpić.
Nie da się ukryć, że realizacja celów i marzeń stanowi nierzadko skomplikowane zadanie, które wymaga od nas niesamowitego samozaparcia i wysokiej motywacji. To, czy będziemy w stanie osiągnąć cel, zależy od wielu czynników, są to m.in.:
- wytrwałość;
- skuteczność działania;
- czynniki osobowościowe;
- czynniki sytuacyjne;
- indywidualne predyspozycje i możliwości jednostki;
- sposób, w jaki podchodzimy zarówno do sukcesów, jak i do porażek;
- nasze nastawienie;
- to, czy jesteśmy w stanie odczuwać satysfakcję z podejmowanych działań.
Istotny aspekt stanowią również nasze wcześniejsze doświadczenia, a także to, w jaki sposób na nasze działania reaguje najbliższe otoczenie.
Źródło:
- https://www.umcs.pl/pl/komentarze-eksperckie,22097,postanowienia-noworoczne-komentarz-psychologa,125664.chtm
Najnowsze komentarze